کرونا و رویای همیشگی کار در منزل؛ دورکاری شاید آن قدرها هم خوب نباشد - تور اروپا ارزان

جهت دریافت خدمات پتینه با گروه ساختمانی آبان در ارتباط باشید. هر گونه خدمات رنگ آمیزی با تکنیک های مدرن پتینه کاری را به ما بسپارید.

به گزارش خبرنگاران به نقل از ایرنا، کرونا خیلی چیزها را تحت تاثیر قرار داده است. یکی از بزرگ ترین و مهم ترین گروه هایی که تحت تأثیر شرایط ایجادشده قرار گرفته اند کارمندان هستند. در حالی که این بیماری میلیون ها نفر را درگیر در هراس از مسافرت، بحرانِ سقوط ارزش سهام، ترس از بیماری و بحران هایی از این قبیل قرار داده است، اما امکان های جدیدی را نیز ایجاد نموده است. یکی از این امکان ها دورکاری است. اگرچه دورکاری همواره مورد توجه مدیران و کارمندان بوده است اما پدید آمدن شرایط جدید موجب شده است که دورکاری به شکل جدی مورد توجه قرار گیرد و ارزش ها، تهدیدها و فرصت هایش بیشتر مورد بحث قرار گیرد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که شرایط پدید آمده به خاطر ویروس کرونا می تواند زمینه ای را فراهم کند که ترس های قدیمی نسبت به دورکاری کمتر شوند. به عبارت دیگر با فرهنگ جدیدی از کار روبرو خواهیم بود که ارزش بیشتری برای دورکاری قائل است. در خانه بودن، امکانات خانه را در اختیار داشتن، رسمیت کمتر و کنترل بیشتر بر زمان کار از جمله چیزهایی است که دورکاری را برای خیلی از کارمندان جذاب می نماید.

روی دیگر سکه

در حالت عادی همه چیز درباره دورکاری جذاب به نظر می آید: رفت و آمد نمی کنید، همکارانتان حواستان را پرت نمی نمایند و در حال پختن ناهار کار هم می کنید! اما آیا دورکاری همانقدر که ما تصور می کنیم پر فایده و مفید است؟ در یک آنالیز محققان به این نتیجه رسیدند که بیشتر مردم باید در محل کار خود و در ارتباط با سایر افراد فعالیت داشته باشند و تا جایی که می توانند از تنهایی کار کردن در خانه دوری نمایند. البته نمی توان به این موضوع به صورت یکدست نگاه کرد. دورکاری برای افرادی که به تازگی بچه دار شده اند یا افرادی که از ناتوانی های جسمی رنج می برند گزینه مناسبی است.

اما این همۀ ماجرا نیست. بعضی تحقیقات نشان می دهند که دورکاری می تواند افراد را دچار افسردگی کند. کار کردن با دیگران و بودن در محیط کار طراوت بیشتری به افراد می دهد. دور کاری به مدت طولانی موجب کسالت شدید و مسائل ارتباطی می گردد. خصوصاً اینکه کار مداوم در منزل فضای خانه را هم تحت تاثیر قرار می دهد. بعضی از روان شناسان تأکید جدی دارند که محیط کار و استراحت باید از هم تفکیک شوند و کار کردن در منزل باید به حداقل ممکن برسد چراکه امنیت روانی افراد را هدف قرار می دهد.

شاید کار در خانه راه چاره نهایی نباشد

مخالفان و موافقان دورکاری هرکدام دلایل علمی خود را دارند. برای مثال مطالعه ای در سال 2014 بر روی یک شرکت نشان داد کارمندانی که دورکاری می نمایند نسبت به کسانی که در محل کار حضور دارند 13 درصد کارآمدی بیشتری دارند. همین مطالعه نشان داد درست است که کارآمدی کارمندان دورکار نسبت به همکران آن ها که در محل کار حاضرند بیشتر شده است اما در عوض قدرت ابتکار و خلاقیت کسانی که در محل کار حاضرند و با یکدیگر کار می نمایند بیشتر است. به عبارت دیگر دورکاری کارآمدی را بالاتر می برد اما خلاقیت، روحیۀ کار جمعی، انسجام گروهی و توانایی حل بحران های تیمی را کاهش می دهد.

کار در اداره مسائل خودش را دارد، فضای رسمی، الگوی ارتباطی که ممکن است روی اعصاب آدم رژه برود، حتی طراحی محیط کار و حضور چند نفر در محیط کار مانع از تمرکز کارکنان می گردد. اما در عین حال نزدیکی با دیگران به ما امکان تعامل می دهد و موجب بروز عمیق ترین احساسات بشری مثل حس همدلی و همکاری می گردد. در حالی که در دورکاری عملاً فضاهای تعامل از ما گرفته می شوند.

راهی به جز دورکاری

در این میان بعضی شرکت ها با نگاهی به مزایای دورکاری و کار در محل به روش های تلفیقی روی آورده اند. یعنی ترکیبی از دورکاری و کار در شرکت را پیشنهاد می نمایند. بعضی محققان ادعا می نمایند که ایده آل ترین زمان دورکاری حدود یک و نیم روز در هفته است. بعضی دیگر از شرکت ها مسئله دورکاری را با ارتباطات ویدئویی مجازی تلفیق نموده اند. برای مثال نیروهایی که دورکاری می نمایند و چندان از هم خبر ندارند به صورت آنلاین کنفرانس برگزار می نمایند و یا کار مشترکِ آنلاین را پیش می برند. یا در مراسماتی مانند مهمانی های آنلاین شرکت می نمایند تا تعاملاتشان حفظ گردد. اگر مسئلۀ کرونا ادامه دار باشد احتمالاً شرکت ها به سمت راه چاره های دیگری نیز حرکت نمایند تا از دورکاری بهترین استفاده را ببرند.