نگاهی به اقلیمی نویسی در ادبیات داستانی ایران
به گزارش تور اروپا ارزان، اواخر قرن نوزدهم میلادی اصطلاحی به نام ادبیات اقلیمی وارد حوزه نوشتار شد. این عبارت به نوشته هایی اطلاق می گردد که دربردارنده ویژگی های بومی و محلی یک منطقه مانند شخصیت ها، گویش، لهجه و آداب و رسوم آن باشند.
به گزارش ، در ادبیات معاصر فارسی طی صد سال گذشته آثاری با مشخصه های اقلیمی و منطقه ای پدید آمدند که اوج آن را در دهه های چهل و پنجاه شمسی می بینیم.
به اعتقاد صاحب نظران هم اکنون گرایش نویسندگان به اقلیمی نویسی کمتر شده و رمان ها و داستان ها بیشتر به فضا های شهری و آپارتمانی محدود شده اند. در این نوشتار به شاخص ترین اقلیمی نویسان ادبیات داستانی ایران می پردازیم.
منبع: روزنامه خراسان
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
انتشار: 3 تیر 1398
بروزرسانی: 6 مهر 1399
گردآورنده: euroro.ir
شناسه مطلب: 312
به "نگاهی به اقلیمی نویسی در ادبیات داستانی ایران" امتیاز دهید
دیدگاه های مرتبط با "نگاهی به اقلیمی نویسی در ادبیات داستانی ایران"
* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید