تصویری غیرفانتزی از استانبول - تور اروپا ارزان

به گزارش کاماپرس، پاموک در ایران نویسنده ناشناسی نیست و تا به امروز چندین عنوان از کتابهایش توسط ناشران معتبر چاپ و تجدیدچاپ شده است. او در کتاب استانبول، به مروری بر خاطرات شخصی اش در این شهر می پردازد؛ همین شیوه نگارش، کتاب را به نوعی خودزندگی نامه تبدیل نموده است.

نویسنده در این کتاب ضمن مروری بر شرایط امروز استانبول، افسوس گذشته از دست رفته این شهر تاریخی را می خورد. پاموک که قلمی شاعرانه دارد، خواننده را به کوچه پس کوچه های استانبول می برد و در گذشته تاریخی این شهر می چرخاند. نویسنده این اثر را محصول دوران افسردگی خود می داند و با انتشار کتاب استانبول، تصویر پرجلال و جبروت خود در ذهن علاقمندانش را می شکند. پاموک در این کتاب از روزهای سخت کودکی و چالش های پیش از شهرت خود می نویسد. او که به استانبول افتخار می نماید، در این کتاب نشانه فخر و غرور را به شیوه ای هنرمندانه مرور می نماید و گاه و بی گاه از احوال این روزهای شهر گلایه می نماید.

استانبول واقعی تر از همیشه

استانبول به عنوان شهری که در تقاطع آسیا و اروپا و در راستا غرب و شرق قرار گرفته است، همیشه با غنای عظیم فرهنگی و تاریخی اش برای گردشگران شهری جذاب و دیدنی بوده است. اورهان پاموک با آگاهی از این صندلی استانبول، سعی می نماید در این کتاب، از دیدی متفاوت به استانبول نگاه کند. او به تلخی ها و شکست های استانبول نیز می پردازد تا تصویری واقعی تر از شهری که به سرعت در حال تغییر و تحول است ارایه دهد.

نویسنده در این اثرِ متفاوت، به مسائلی اشاره می نماید که چندان باب طبع سیاستمداران و مذهبیان ترکیه نیست. به همین خاطر شکایتی علیه او به دلیل اهانت به ترکیه تنظیم شد. موفقیت عظیم او در کسب جایزه نوبل ادبیات نیز در رسانه های ترکیه بازتاب چندانی نیافت و سعی شد این جایزه را به عنوان یک کنش سیاسیِ غربیان علیه ترکیه تعبیر نمایند.

مطالعه این کتاب به کسانی که قصد سفر به استانبول دارند، یاری می نماید تا تصویری غیرفانتزی و واقعی از این شهر پیدا نمایند.

نویسنده محبوب ایرانی ها

انتشارات نیلوفر از سال 91 تا 98 کتاب استانبول، خاطرات و شهر را شش بار چاپ نموده است. این کتاب توسط شهلا طهماسبی ترجمه شده است.

علاوه بر این کتاب، آثار دیگری از اورهان پاموک نیز به فارسی ترجمه و در ایران منتشر شده اند؛ از جمله آنها می توان به آقای جودت و پسران، افکار عجیب من، با و بی تکلف، کتاب سیاه، برف، بیاض قالا، برف، چمدان بابا، چیزی غریبی در سرم، خانه خاموش، چهره پنهان، دژ سفید، رنگ های دیگر، زنی با موهای قرمز، شوری در سر، موزه معصومیت، نام من سرخ و... اشاره نمود.

پاموک که اردیبهشت سال 97 و همزمان با نمایشگاه کتاب تهران به ایران سفر کرد، در نشستی با خبرنگاران درباره علاقه اش به ایران گفت: علاقه من جنبه کتابی دارد و آثاری که از ایران خوانده ام دلیل اول این اتفاق است. دلیل دیگر نیز پذیرفتن فرهنگ ایران است، زیرا تاثیر پذیرفتن فرهنگ از غرب چیز بدی نیست فقط نباید موقعیت خودمان را از دست بدهیم و این دوراهی که به وجود می آید کار مسئله ای است. برای هویت ایران احترام قائلم زیرا این کشور هویت خودش را حفظ نموده است و تداوم فرهنگ در این کشور دیده می گردد. در هر جای جهان که با ایرانی ها روبرو می شوید در انتهای صحبت هایشان دو بیت شعر می خوانند. ای کاش ما ترک ها نیز حداقل می توانستیم این دو بیت شعر را بخوانیم.

او تاکید نمود: از نظر من تداوم فرهنگ و احترام قائل شدن برای فرهنگ قدیم به هیچ وجه با مدرنیسم در تضاد نیست. تهران از جهتی شبیه استانبول است و من معماری قدیم آن را دوست دارم. اما متاسفانه نه در ترکیه و نه در ایران نتوانستند معماری قدیم را با معماری جدید تطبیق دهند و من از این اتفاق ناراحتم.