تور هلند: موزه ون گوگ در آمستردام، تجسمی از تابلوی گل های آفتابگردان
به گزارش تور اروپا ارزان، موزه ون گوگ یکی از زیباترین موزه های هلند و حتی اروپا است که به آثار هنرمند برجسته هلندی ونسان ون گوگ می پردازد. این موزه یکی از جاذبه های گردشگری ارزشمند شهر آمستردام است. با خبرنگاران همراه باشید.
با تور هلند از کشور آسیاب های بادی دیدن کنید و در شهر زیبای آمستردام هلند گشت و گذار کنید.
موزه ون گوگ (انگلیسی: Van Gogh Museum) نگارخانه ای در آمستردام هلند است که به آثار نقاش هلندی، ونسان ون گوگ و معاصرانش اختصاص دارد. این موزه در میدان موزه ای نهاده شده است که در آن، موزه های دیگری چون موزه امپراتوری، موزه اشتدلیک آمستردام و تالار کنسرت آمستردام قرار دارند. موزه ون گوگ در 2 ژوئن 1973 افتتاح شده است. طراحان ساختمان آن، گریت ریتفلد و کیشو کوروکاوا هستند. این موزه همین طور بزرگ ترین مجموعه از آثار نقاشی ون گوگ در جهان را در خود جای داده است. ابتدا گریزی به ون گوگ و آثارش می زنیم و بعد از موزه صحبت می کنیم.
ونسان ون گوگ و آثارش
ونسان ون گوگ یا فینسِنت ویلم فان خوخ (به هلندی: Vincent Willem van Gogh) (زاده 30 مارس 1853 - درگذشت 29 ژوئیه 1890) یک نقاش پسادریافتگر هلندی بود، که کارش تاثیر گسترده ای بر هنر قرن بیستم داشت. کار او شامل پرتره ها، خودنگاره ها، منظره ها، طبیعت بی جان، سروها، مزارع گندم و گل های آفتاب گردان است. او از کودکی به نقاشی علاقه داشت ولی تا اواخر دهه دوم زندگی اش نقاشی نکرد. او بسیاری از کارهای شناخته شده اش را در دو سال آخر زندگی اش تکمیل کرد. وی در یک دهه، بیش از 2100 کار هنری فراوری کرد که شامل 860 نقاشی رنگ روغن و بیش از 1300 نقاشی با آب رنگ، طراحی و چاپ می گردد.
ون گوگ در 13 سالگی 1866
ون گوگ در خانواده ای سطح میانه به بالا به جهان آمد و جوانی خود را به عنوان دلال آثار هنری گذراند. او بعد از تدریس در آیل ورث و رامس گیت انگلستان به لاهه، لندن و پاریس مسافرت کرد. او در جوانی عمیقا مذهبی بود و آرزو داشت کشیش گردد. از 1897 به عنوان مُبلغ مسیحی در میان کارگران زغال سنگ در بلژیک فعالیت کرد و در آنجا آغاز به کشیدن طرح هایی از مردم محلی نمود. در 1885 سیب زمینی خورها را که به عنوان اولین کار مهم او شناخته می گردد کشید. در مارس 1886 به پاریس رفت و با دریافتگری فرانسوی آشنا شد. بعدها به جنوب فرانسه رفت و تحت تاثیر نور آفتاب شدید آنجا نهاده شد.
ونسان در 18 سالگی، بین 1871 و 1872. او در این زمان در یکی از شعبه های شرکت گوپیل و شرکا در لاهه کار می کرد.
هرچند او در زمان حیاتش در گمنامی به سر می برد و در تمام طول عمر خود تنها یک تابلو، یعنی تاکستان سرخ را فروخت، اما اکنون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نقاشان قرن نوزدهم در جهان شناخته می گردد.
تاکستان سرخ ون گوگ
ون گوگ شیفته نقاشی از مردم طبقه کارگر مانند تابلوی سیب زمینی خورها، کافه های شبانه مانند تراس کافه در شب، منظره ها طبیعی فرانسه، گل های آفتابگردان، شب پر ستاره و خودنگاره بود. وی در اواخر عمر به شدت از بیماری روانی و فشار روحی رنج می برد و به اعتقاد اکثریت همین موضوع به خودکشی او منجر شد.
نقاشی سیب زمینی خورها
ماجرای بریدن گوش چپ
ونسان ون گوگ که از بیماری روانی رنج می برد، در دسامبر 1888 گوش چپ خود را با تیغ سلمانی برید. درباره اصل ماجرا تردیدی وجود ندارد و خود نقاش هم در دو خودنگاره تصویر خود را با گوش باند پیچی شده کشیده است. ون گوگ تا روز 23 دسامبر دو گوش درست داشت، اما روز بعد که او را در بستر غرق خون یافتند، جای گوش چپ او خالی بود و به یاد نمی آورد چه بلایی به سرش آمده است. درباره چگونگی ماجرا حرف و حدیث زیاد است و دو روایت بر سر زبان ها است:
اول: ون گوگ، که در اوایل سال 1888 به توصیه برادر کوچک و مهربانش تئو به شهر آرل در جنوب فرانسه کوچ نموده بود، چند ماه بعد به ناراحتی روحی و افسردگی شدید دچار شد؛ او در کابوس های وحشتناک و هذیان آلود دست و پا می زد و به عوالم جنون نزدیک می شد. هنرمند رنجور و حساس که از مدتی پیش در گوش چپ خود صداهایی تحمل ناپذیر می شنید، تصمیم گرفت با اقدامی قطعی خود را از شر گوشش راحت کند.
دوم: روایت دیگر این است که ون گوگ به زنی به نام راشل دل بسته بود و چون مال و منالی نداشت به او بدهد، به دلبر خود قول داده بود که به او یک هدیه گران بها تقدیم کند و این البته گوش خودش بود. برای این روایت گواه واقعی وجود دارد، زیرا راشل واقعا گوش بریده را دریافت کرد.
موزه ون گوگ در شهر آمستردام در نمایشگاه نوی با عنوان بر لبه جنون توضیح دقیق و متوازنی از یک سال و نیم پایانی زندگی هنرمند ارائه می دهد. هر چند در خصوص بیماری ون گوگ تشخیص دقیقی ارائه نمی دهد ولی سلاح کمری کهنه و زنگ زده ای را که حوالی سال 1960 در مزرعه محل تیراندازی کشف شد به نمایش گذاشته است.
آزمایش ها نشان می دهند که با این سلاح شلیک شده و بین 50 تا 80 سال زیر خاک مدفون بوده است. به عبارتی دیگر به احتمال زیاد همان سلاحی است که ون گوگ از آن استفاده نموده است.
در خصوص بیماری او تا به امروز فرضیه های متعددی مطرح شده از ابتلای او به بیماری صرع و اسکیزوفرنی و نوشیدن بیش از حد الکل گرفته تا ابتلا به جنون یا اختلال شخصیت.
عامل ریشه ای
در این موزه نمایشگاه نامه ای که اخیرا کشف شده و پوشش رسانه ای گسترده ای داشت به نمایش گذاشته شده است. نامه ای است به قلم پزشک معالج ون گوگ در آرلس که با ترسیم نموداری دقیقا نشان می دهد نقاش چه قسمتی از گوش خود را بریده بود. زندگینامه نویسان در خصوص اینکه او کل گوش چپ و یا فقط لاله آن را بریده بود سال ها بحث نموده اند. این نامه که به وسیله برنادت مورفی پژوهشگر مستقل و نویسنده کتابی با عنوان داستان حقیقی گوش ون گوگ کشف شده بدون هیچ تردیدی ثابت می نماید که نقاش تمامی گوش چپ خود را بریده بود.
پرتره دکتر گاشه، ونسان این اثر را در آخرین سال زندگی خود خلق کرد، 1890
این نامه یکی از نوترین و جالب ترین بخش های نمایشگاه موزه ون گوگ است. ولی اخیرا که به تماشا این نمایشگاه رفتم چیز دیگری توجه مرا جلب کرد. یکی از نقاشی های نیمه تمام ون گوگ به طول وعرض تقریبا یک متر و با عنوان ریشه های درخت محصول 1890. ون گوگ صبح روز 27 ژوئیه چند ساعت قبل از اقدام به خودکشی روی این تابلو کار می کرد. این آخرین نقاشی او است.
نقاشی ریشه های درخت
بدون شک این نقاشی مضطرب به نظر می رسد. گو اینکه مملو از تلاطم های روحی است. مارتین بیلی می گوید:
یکی از آن نقاشی هایی است که شکنجه های روحی را که ون گوگ گاهی اوقات دچار آن می شد می توان در آن دید.
موزه ون گوگ در آمستردام
موزه ون گوگ (Van Gogh Museum) یکی از جاذبه های گردشگری آمستردام هلند است که دارای آثار نقاش هلندی ونسان ون گوگ و معاصران خود است. این موزه، دارای بزرگ ترین مجموعه از نقاشی های ون گوگ و نقاشی دیگر نقاشان مشهور در جهان است. اغلب آثار ون گوگ موجود در این مجموعه، به وسیله پسرش وینسنت ویلم ون گوگ که در سال 1925 آنها را به ارث برده بود، نمایش های طولانی به موزه شهری آمستردام قرض داده شد. اما خاتمه در سال 1962 به بنیاد ونسان ون گوگ منتقل شد که امروزه به نام موزه ون گوگ مشهور است.
طراحی موزه ون گوگ به یاری دولت هلند در سال 1963 و به دست معمار هلندی گرید ریتود انجام گرفت. این طراح یک سال بعد درگذشت و ساختمان تا سال 1973 کامل نشده باقی ماند. ضلع های نمایشگاه در سال 1999 به وسیله یک مدرنیست ژاپنی به نام Hans van Heeswijk به آن اضافه شد. موزه ون گوگ دارای بیش از 200 اثر از ون گوگ و چند نقاش بزرگ دیگر که از دوستان ون گوگ بوده اند است.
بازسازی موزه ون گوگ
موزه ون گوگ آمستردام یکی از محبوب ترین موزه های کشور هلند است. جریان رو به رشد بازدیدنمایندگان نیازمند راهکارهایی هوشمندانه برای این ساختمان بود که به وسیله معمار مشهور گریت ریتولد (1973) و کروکاوا (1999) طراحی شد. این طرح خطوط کلی را از جزئیات زیاد بال های بیضی شکل ساختمانی که کروکاوا در سال 1999 در آمستردام ساخت، تغییر داد. کیشو کروکاوا و همکارانش (موسسان شرکتی که به وسیله کیشو کروکاوا و یک طراح غرفه های نمایشگاه های موقت در سال 1999 پایه گذاری شد) طراحی سالن ورودی نو موزه را بر عهده داشتند. سپس معماران Hans van Heeswijk روی آن به دقت کار کردند تا راهکارهایی را کشف نمایند که بخش های موجود و ساختارهای نو به یک کل نو شگفت انگیز تبدیل گردد.
نتیجه این زحمات تشکیل ورودی نو موزه شد که به خوبی جوابگوی بازدیدنمایندگان زیاد را می دهد. این تغییرات در سال 2015 به اتمام رسید.
طرح نو شامل آنالیز و تغییر تمام خطوط بیرونی موزه و فرم بیضی کوروکاوا در سال 1999 است. شرکت معماری کیشو کوروکاوا و همکاران که پیش از این ورودی و سردر این موزه را در سال 1999 طراحی و اجرا نموده بودند، مسئول توسعه و تغییرات نو ورودی و سالن این موزه به شمار می رفتند. بعلاوه گروه معماری هانس ون هیسویک مسئول طراحی و توسعه داخل موزه بودند.
مدیر موزه می گوید:
طراحی و فرایند اجرای ورودی و سردر موزه به خوبی به اتمام رسیده است. با توجه به اینکه مدت کوتاه 18 ماهه برای طراحی، اجرا و تحویل پروژه وجود داشته، تیم طراحی به خوبی کار خود را به اتمام رسانده اند. تمام شیشه های ورودی و سالن به خوبی با سازه بنا همتراز شده و نسبت به بودجه محدود به خوبی اجرا شده اند. لابی موزه توسعه یافته و یک فروشگاه در این بخش تعبیه شده است. بهبود دسترسی، تدارکات مناسب و خلق فضای بیشتر باعث شده تا بازدیدنمایندگان به راحتی از موزه بهره لازم را ببرند.
علاوه بر این، این چیدمان برای Museumplein نیز بهتر است (تمام نهادهای فرهنگی در حال حاضر ورودی های خود را دارند که نمای مربعی را شکل می دهند.) ساختمان شفاف با کیفیت سازه هنری شیشه ای آن، هم موزه ون گوگ و هم Museumplein را غنی می نماید.
ساختار شیشه ای موزه
شیشه به عنوان متریال سازه ای در ورودی نو ساختمان، بزرگ ترین ساختار شیشه ای در هلند است که در آن تاسیسات شیشه ای (تیرها و قاب ها) و واحدهای شیشه دو جداره؛ عناصر سازه اصلی ساختمان هستند.
این یک گام بزرگ در جهت نوآوری های فنی در ساختمان های شیشه ای و به کار بردن شیشه به عنوان یک متریال سازه ای است. طول این سازه شیشه ای 12 متر است که پیش از این هیچ سازه شیشه ای با این طول در هلند ساخته نشده بود. برای ثبات سقف، تیرهای شیشه به سازه فولادی متصل می شوند و به عنوان یک ساختار با هم عمل می نمایند.
نما، سقف و راه پله ها از واحد های شیشه دو جداره عایق تشکیل شده اند که به این معنی است پانل های مستطیلی شیشه ای در طول نصب در سایت شکل گرفته اند. مساحت کلی حدود 650 متر مربع است.
علاوه بر ویژگی های بالا، تغییرات مختصر در پلان موزه، شفافیت لازم برای ارتباط فضایی بین ساختمان اداری و فضاهای فرهنگی را افزایش داده است. شیشه به عنوان موادی نو بیشتر فضای ورودی و لابی را در بر گرفته و جزئی از عناصر اصلی ساختمان به شمار می رود. شیشه به عنوان گامی رو به جلو در نوآوری فنی و تعریف کانسپت شفافیت پروژه است. در تمام هلند ساختار گسترده شیشه ای با این متراژ وجود ندارد. ارتفاع شیشه ها در این ساختمان 12 متر است و به همین علت شیشه به سازه فلزی به صورت مستقیم متصل شده تا پایداری بهتری ارائه دهند.
سقف شفاف پروژه در فرایند طراحی مبلمان و المان های لابی تأثیر به سزایی داشته است. راه پله داخل از شیشه طراحی و اجرا شده تا اندازه مصالح بنایی در داخل کاهش یابد. پله به عنوان مبلمان شفاف موزه تعریف شده است. چراغ های LED در سراسر پله ها تعبیه شده تا لابی از نور لازم بهره ببرد. ستون ها و فضاهای داخلی به زیبایی و با توجه به ویژگی کشور هلند نورپردازی شده است. تمام این تغییرات در راستای ارائه فرم و طرحی نو انجام شده است.
در سال 2015، این موزه 1/9 میلیون بازدید داشت که آن را دومین موزه پربازدید هلند و سی و یکمین موزه پربازدید جهان نموده است.